Aktualności

Jesteś tutaj

Aktualności

Dotknij wiatru, dotknij wody - PREMIERA

2014-05-07

„Żydowski nauczyciel nazwiskiem Pomeranz uciekł przed Niemcami do lasu… Tak rozpoczyna się niezwykła opowieść izraelskiego pisarza Amosa Oza snuta przez grupkę aktorów na scenie. Na naszych oczach przywołują świat ogarnięty wojną, w którym uznane autorytety rzuca się na pożarcie niedźwiedziom, żydowscy uchodźcy śnią o swojej Ziemi Obiecanej, owce potrafią marzyć, a agenci obcych wywiadów prowadzą nieustanną grę. 

To wielobarwna historia, czasem czuła, czasem okrutna i gorzka a także poetycka i pełna humoru. Aktorzy użyczają swoich ciał postaciom, aby powiedzieć nam, co oznacza strach, tęsknota za nieśmiertelnością, co znaczy do bólu kochać, jak boli samotność i dlaczego ziemskie zło rozsiewa smrodliwą woń słoniny. To opowieść o tym, jak głęboko w człowieku tkwi wojna i jak dotyczy go na wielu poziomach. Spektakl próbuje opowiedzieć co się dzieje, gdy upada stary porządek, wokół panuje chaos, choć człowiek od zawsze pragnie ukojenia i spokoju. 

Główny bohater Elisza Pomeranz ucieka przed Niemcami aby dotrzeć do swojej Ziemi Obiecanej i podarować ludziom Formułę Nieskończoności, która przywróci światu pokój. Jednak czy świat będzie potrafił ją przyjąć? 

„Dotknij wiatru, dotknij wody” to ironiczna (paradoksalna) bajka o micie Żyda Wiecznego Tułacza, o miłości i poświęceniu, o odwiecznym twórczym niepokoju żydowskich intelektualistów, o Żydach i Polsce, o Żydach i nazistach, Żydach i Stalinie i wreszcie Żydach i Izraelu. Powieść w żartobliwy sposób dotyka, zacierając granice między komedią i tragedią, wiecznej miłości Żydów do słowa. Ale to przede wszystkim opowieść o mężczyźnie i kobiecie, którzy zdołali oprzeć się i wyjść cało z najpotworniejszej zbrodni w historii, a rozdzieleni na wiele lat połączyli się ponownie w Izraelu, gdzie dosięga ich kolejna wojna, przed którą chronią się, ale znów w fantastyczny sposób. Napisałem tę powieść w hołdzie dla wielu moich krewnych, których nigdy nie poznałem, bo nigdy nie dotarli do Izraela. Zostali zamordowani w Polsce, na Litwie i Ukrainie. To im w rzeczywistości poświęcona jest ta powieść. (Amos Oz/przetłumaczyła Danuta Sękalska)

KAROLINA KIRSZ - ukończyła Wydział Reżyserii Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie, Wydział Filozofii Uniwersytetu Wrocławskiego, a także Wydział Wiedzy o Teatrze w AT. Wyreżyserowała spektakle: „Zima w czerwieni” Adama Rappa w Teatrze Rampa/Scena Eksperymentalna w Warszawie, (Pierwsza Nagroda na XII Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym ZDARZENIA), „Pułapka” Tadeusza Różewicza w ramach cyklu „Studio in Progress” w Teatrze Studio w Warszawie, „Końce świata” Marca Beckera oraz „69” Igora Bauersimy (Fundacja Współpracy Polsko-Niemieckiej i Ambasada Niemiec) a także kilkanaście czytań performatywnych w warszawskich teatrach (m. in. w Teatrze Studio, Teatrze Żydowskim, Powszechnym, Konsekwentnym). Obecnie jest asystentem na Wydziale Reżyserii w Akademii Teatralnej w Warszawie oraz przygotowuje się do pracy doktorskiej.

AMOS OZ - jeden z najwybitniejszych izraelskich pisarzy; eseista i publicysta piszący w języku hebrajskim. Laureat wielu międzynarodowych nagród, m.in.Nagrody Goethego, Nagrody Izraela oraz Nagrody Heinego. Jego opowiadania i powieści są tłumaczone na niemal wszytskie języki świata. Zadebiutował w 1965 roku tomem opowiadań Tam, gdzie wyją szakale”.
Ukazały się również: 
Mój Michał”, Aż do śmierci”, Spokój doskonały”, Czarna skrzynka”, Poznać kobietę”, Nie mów noc”, To samo morze”, Jak uleczyć fanatykaRymy życia i śmierciSceny z życia wiejskiegoWśród swoich”.

Data premiery: 07.05.2014

Reżyseria: Karolina Kirsz
Przekład: Danuta Sękalska
Scenografia: Anna Skupień
Kostiumy: Anna Skupień
Adaptacja: Karolina Kirsz
Kompozycja motywu przewodniego: Marcin Adamczyk

Projekt plakatu: Adam Żebrowski

OBSADA:

Andrzej Blumenfeld
Piotr Chomik
Sylwia Najah
Piotr Sierecki
Ernestyna Winnicka